W pierwszym numerze „Autoportretu” z 2017 roku postanowiliśmy zająć się planowaniem. Nie łudzimy się, że realną zmianę mogą przynieść delikatne korekty zbankrutowanego, ale wciąż dominującego systemu neoliberalnego; zadajemy więcej pytań, niż znajdujemy odpowiedzi, pamiętamy o zagrożeniach płynących z diabelnie efektywnych strategii planowania z przeszłości, dostrzegamy coraz groźniejsze objawy globalnej zmiany klimatycznej. Nie możemy jednak dalej tkwić w dusznej pułapce ponurego diagnozowania. Musi być jakieś wyjście.

W numerze:

•  Levente Polyák analizuje społeczne i ekonomiczne podłoże transformacji planowania urbanistycznego na przestrzeni ostatnich dekad;
•  o teraźniejszości i przyszłości planowania miejskiego rozmawiamy z Kacprem Pobłockim, Krzysztofem Nawratkiem i Marleną Happach;
•  Paweł Jaworski i Anna Karłowska wyjaśniają, na czym polega zwinna urbanistyka;
•  Dorota Jędruch bada napięcie pomiędzy planem a projektem w modernizmie;
•  Gabriela Świtek i Jean-Louis Cohen w swoich esejach piszą o planowaniu w kontekście zbrodni nazizmu;
•  Michał Wisniewski przypomina heroiczny okres brytyjskiej urbanistyki po II wojnie światowej;
•  Owen Hatherley pokazuje, jak wygląda planowanie po planowaniu we współczesnym Londynie.